زایکوسیل ترکیبی مونومریک است و اندازه مولکول آن کمتر از ٦ نانومتر می‌باشد. زایکوسیل می‌تواند به راحتی به همراه حلال خود (آب) به منافذ لایه‌های زیرین وارد شود. مولکول‌ها بخاطر اندازه کوچکی که دارند می‌توانند در میان شاخه‌های منافذ لایه‌های زیرین جریان یابند و بخاطر سازگاری آب با لایه های زیرین، عمل آوری با زایکوسیل در پوشاندن سطح و ایجاد نفوذی عمیق بسیار مؤثر است.

در فرآیند تولید زایکوسیل از گازهای مضر برای اتمسفر و طبیعت استفاده نمی‌شود، لذا زایکوسیل محصولی دوستدار محیط زیست (Eco Friendly) و بدون خطر است. زایکوسیل را به راحتی می‌توانید در فضای بسته و بدون هیچ‌گونه تجهیزات اضافی (ماسک و ...) استفاده کنید و اطمینان داشته باشید که بخارات ناشی از عملیات ضدآب‌سازی اصلا مضر نیستند.

زایکوسیل محصولی نانوفناوریست و به همین دلیل در ریزترین منافذ نانویی سطح می‌تواند نفوذ کند و پس از نفوذ با مولکول‌‎های آن بخش وارد واکنش می‌شود و ماهیت را تغییر می‌دهد. با این توضیح متوجه می شویم که با اضافه شدن زایکوسیل به منفذ به دلیل نانومقیاس بودن آن، همچنان فضای کافی برای تبادل مولکول‌های هوا و بخار (با اندازه 0.18 نانومتر) در منافذ باقی می‌ماند و این قابلیت حفظ می‌شود.

چوب، منسوجات و خیلی از سطوح دیگر دارای گروه های هیدروکسیل (OH) در سطح می‌باشند. در نتیجه زایکوسیل می‌تواند روی سطح چوب ساختار پلیمری تشکیل داده و آن را آب‌گریز نماید.

حلال زایکوسیل آب است و باید آن را به نسبت 1 به 20 در آب حل کنید و در نهایت روی سطح مورد نظر اجرا کنید. اما باید توجه داشته باشید که آبی که برای محلول‌سازی زایکوسیل استفاده می‌کنید باید قابل شرب باشد. تاکید بر قابل شرب بودن آب به این دلیل است که باید زایکوسیل با آب دارای سختی پایین محلول شود و آبی که قابل شرب باشد معمولا دارای سختی متعادل است.